วันว่างๆของนักผจญภัย

[Zero]

เทสๆ

[Yuurei]

(เทส) "เอาจริงดิ..."

[Zero]

ชายหนุ่มสวมแว่นผู้ใส่สูทเป็นเอกลักษณ์ประจำตัว ตอนนี้กำลังนั่งดื่มกาแฟดำพร้อมกับซึมซับบรรยากาศรอบๆตัว

"เงียบสงบดีจังนะ"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาเบาๆ ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่หญิงสาวคนหนึ่ง

"หือ? ผู้หญิงคนนั้นถ้าจำไม่ผิดเคยเจอกันที่ศูนย์อาสาสมัครไคน์เฟย์นิ?"ซีโร่จำหญิงสาวได้ทันทีเพราะการแต่งตัวที่โดดเด่นของเธอ

"เข้าไปทักสักหน่อยล่ะกัน"ว่าแล้วชายหนุ่มก็เชิดยิ้มก่อนเดินเข้าไปทักทาย

"สวัสดีครับ ผมชื่อซีโร่ เราเคยเจอกันที่ศูนย์อาสาสมัครมาก่อนไม่รู้คุณจะจำได้ไหม"ซีโร่เอ่ยทักทายอย่างเป็นมิตรพร้อมกับรอยยิ้ม

[Yuurei]

ท่ามกลางฝูงชนที่เดินขวักไขว่ไปมา ตามประสาของชุมชนที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่

เด็กสาวผมสีเงินยวงในชุดสีเขียวสะดุดตาจนเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวไปแล้วนั้น กำลังทองมองผู้คนเหล่านั้นด้วยความรู้สึกบางอย่าง

"สวัสดีครับ ผมชื่อซีโร่ เราเคยเจอกันที่ศูนย์อาสาสมัครมาก่อนไม่รู้คุณจะจำได้ไหม" เสียงของใครบางคนเอ่ยทักเธอมา เมื่อร่างบางหันออกไปก็พบกับชายหนุ่มในชุดสูทสีดำซึ่งเขานั้นกำลังโปรยรอยยิ้มมาอย่างเป็นมิตร

"เอ๊ะ?...คุณเป็นใครหรือคะ?" ยูเรย์เอียงศีรษะพลางเอานิ้วชี้ข้างซ้ายจิ้มคางของตนเป็นเชิงว่ากำลังสงสัย ว่าใครกันที่เข้ามาหาตน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มน้อย ๆ ราวกับปีศาจแสนซนที่ชอบกลั่นแกล้งมนุษย์ "ล้อเล่นค่ะ สวัสดีค่ะคุณซีโร่ ไม่ได้พบกันเสียนานนะคะ"

[Zero]

"เอ๊ะ?...คุณเป็นใครหรือคะ?"คำพูดของหญิงสาวทำให้ซีโร่เกิดหน้าเสียขึ้นมา เขาคิดจะแนะนำตัวอีกครั้งแต่หญิงสาวชิงพูดขึ้นมาก่อน

"ล้อเล่นค่ะ สวัสดีค่ะคุณซีโร่ ไม่ได้พบกันเสียนานนะคะ"เธอพูดพร้อมกับรอยยิ้มจนชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแห้งๆตอบ

"ฮะๆ ผมนึกว่าคุณจะลืมไปจริงๆนะเนี่ย"ซีโร่พูดกลบเกลื่อนอาการของตัวเอง

"แต่คุณยูเรย์จะไปไหนหรือครับ ถ้าไม่รีบร้อนอะไรมาทานอาหารกับผมสักมื้อไหมครับ ไม่ต้องห่วงผมเป็นเจ้ามื้อเอง"ซีโร่เชิญชวนหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา แน่นอนว่าเขาย่อมมีจุดประสงค์บางอย่าง(?)

[Yuurei]

"ความจริงก็ไม่ได้อยากจะไปไหนหรอกค่ะ แต่นักผจญภัยอย่างเราเนี่ยจะหยุดอยู่กับที่นาน ๆ ก็ไม่ได้" เธอกล่าวแบบแอบติดตลกเล็กน้อยเพื่อผ่อนคลายกับบรรยากาศที่ชักจะวุ่นวายขึ้น

"แต่อยู่ ๆ มาของเลี้ยงอาหารกันเนี่ย มีเรื่องอะไรอยากให้ช่วยงั้นหรือคะ?" ยูเรย์มองอีกฝ่ายอย่างพินิจกับการกระทำที่นั้น ที่เกิดนึกอะไรขึ้นมามิทราบถึงได้มาเอ่ยปากขอเป็นเจ้ามือเอง "ไปทานด้วยก็ได้ค่ะ แต่ต้องหารกันนะคะ ^^"

เด็กสาวเลี่ยงข้อเสนอนั้น แต่ก็ใช่ว่าจะปฏิเสธไปเสียหมด เธอตกลงที่จะไปกับอีกฝ่ายเพียงแต่ยื่นข้อเสนอบางอย่างเข้าไปแทน

[Zero]

"หลอกคุณไม่ได้เลยสินะครับเนี่ย"ซีโรบอกพร้อมกับมองมาที่อีกฝ่าย

"แน่นอนครับ ผมเรื่องจะขอให้คุณช่วยสักหน่อยแต่ไว้เราทานข้าวเสร็จก่อนดีกว่านะครับ"ซีโร่ตอบพร้อมกับผายมือให้ยูเรย์

ซีโร่พายูเรย์มายังร้านอาหารแห่งหนึ่ง เป็นร้านที่ค่อนข้างเรียบง่ายและมีคนไม่เยอะนัก หลังจากหาที่นั่งอยู่สักพักซีโร่จึงพาหญิงสาวมานั่งที่มุมร้าน

"ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีค่ะ?"หญิงสาวบริกรเอ่ยถาม

"ผมขอข้าวหมูกรอบจานล่ะกันครับ"ซีโร่หันไปสั่งก่อนจะกลับมามองที่หญิงสาว

"คุณยูเรย์จะสั่งอะไรดีครับ? อ่อ ถ้าจะสั่งของหวานเพิ่มผมแนะนำเค้กช๊อกโกแล๊ตเลยนะครับ รับรองว่าอร่อยถูกใจคุณแน่ๆ"ซีโร่หันมาชวนคุยเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลายลง

[Yuurei]

"ถ้าอย่างนั้นเอาตามที่คุณซีโร่แนะนำเลยแล้วกันค่ะ ขอเป็นเค้กช็อกโกแลตจานนึง แล้วก็นมสดแก้วนึงค่ะ" หญิงสาวสั่งอาหารหลังจากที่ตนได้ไล่ดูในรายการได้สักพัก

ในระหว่างที่รออาหารมาส่ง ร่างบางนั้นก็ได้ทอดมองไปยังรอบ ๆ ตัวร้าน ที่มีบรรยากาศอันเงียบสงบต่างจากความวุ่นวายในภายนอก

ผ่านไปได้ไม่นานนักสิ่งที่ได้สั่งไปนั้นก็ถูกนำมาเสิร์ฟลงบนโต๊ะ ข้าวหมูกรอบของชายหนุ่มกับขนมหวานอย่างเค้กของเธอ ยูเรย์ค่อย ๆ หยิบส้อมออกมาตัดแบ่งเป็นชิ้นพอดีคำก่อนที่จะตักเข้าไปในปาก ความเข้มของช็อกโกแลตกับความหวานของน้ำตาลที่ควรจะตัดกันนั้น ผสานเข้ากันได้อย่างลงตัว จนเธอเผลอที่จะเอามือทาบไว้ที่แก้มด้วยความอร่อยอันเป็นสุข

"อะ...เอ่อ แล้วเรื่องที่จะคุยกันล่ะคะ?" ยูเรย์ที่เกือบจะหลุดเข้าไปในโลกขนมหวานไปแล้วนั้น ดึงสติให้กลับเข้ามาอยู่ในโหมดเอาการเอางานทันที

[Zero]

ซีโร่กำลังจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าไม่วางตา ใบหน้าหวานของหญิงสาวที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุขทำให้เขาเผลออดยิ้มน้อยๆตามไม่ได้

"อะ...เอ่อ แล้วเรื่องที่จะคุยกันล่ะคะ?"ซีโร่สะดุ้งตื่นจากภวังค์ ใชเวลาอยู่ครู่หนึ่งเพื่อตั้งสติกับคำถามของหญิงสาวอีกครั้ง

"นั่นสินะครับ มาคุยหัวข้อหลักกันดีกว่า"ชายหนุ่มรีบพูดขึ้นมาเพื่อเบี่ยงประเด็น

"ที่จริงผมได้รับงานจากเรย์ว่าให้ช่วยตามหาโจรที่มักมาขโมยของแถวนี้บ่อยๆ คุณเองก็คงพอทราบมาบ้างสินะครับ"ชายหนุ่มเปลี่ยนน้ำเสียงมาพูดอย่างจริงจัง

"ซึ่งผมเองก็ใช้เวลาอยู่พอสมควรถึงได้เจอเจ้าโจรนั่น และได้รู้มาว่ามันไม่ได้มีเพียงแค่คนเดียวแต่มันเป็นกลุ่มโจรขนาดใหญ่ราวๆ 40 คนได้"พอพูดถึงตอนนี้ซีโร่ก็เริ่มทำหน้าเครียด

"ที่จริงตอนแรกผมก็กะนำเรื่องนี้ไปบอกกับทหารในเมือง แต่เพราะสงสัยว่าทำไมกลุ่มโจรขนาดใหญ่่ถึงได้มาอยู่ในเมืองแถมยังรอดสายตาพวกทหารมาได้อีกจึงแอบสืบต่ออีกสักพักผมจึงได้รู้ข่าวที่ค่อนข้างน่ากลัวทีเดียว"ชายหนุ่มเว้นช่วงไปพักหนึ่งเพื่อดูท่าทีของหญิงสาว

"ดูเหมือนพวกมันจะทำงานให้กับผู้มีอำนาจคนหนึ่ง ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ที่แน่นอนคือเป้าหมายพวกมันคิดจะบุกปล้นบ้านของตระกูลขุนนางซึ่งถ้าพวกนั้นทำสำเร็จได้เกิดโศกนาฏกรรมกลางเมืองแน่"

"แต่การจะไปแจ้งกับทหารก็เสี่ยงเกินไป เพราะผมเองก็ไม่มีหลักฐานแถมจะทำให้พวกนั้นไหวตัวทันซะก่อน"ซีโร่พูดพร้อมกับขยับแว่นบนใบหน้าเป็นท่าทีที่บ่งบอกว่าเขากำลังคิดหนัก

"ผมถึงได้ตัดสินใจที่จะจัดการกับพวกโจรด้วยตัวเอง"คำพูดที่ดูบ้าบิ่นออกมาจากปากซีโร่

"แน่นอนว่าผมไม่ทำอะไรโง่ๆ อย่างการบุกเข้ารังโจรด้วยตัวคนเดียวแน่ๆ ที่ผมจะทำคือหาหลักฐานมาจัดการพวกโจรและมัดตัวคนที่อยู่เบื้องหลังในทีเดียว"

"จากที่ผมสืบมา ถึงได้รู้ว่าหัวหน้าโจรได้เก็บใบสัญญาของคนนั้นไว้กับตัวเพื่อเป็นหลักประกันความปลอดภัยของตัวเอง เพราะงั้นสิ่งที่ต้องทำมีเพียงแค่ต้องขโมยมันมาจากหัวหน้าโจร"พูดถึงตอนนี้ชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว

"แต่ผมไม่สามารถทำคนเดียวได้ และไม่ค่อยมีคนรู้จักเท่าไหร่นัก ผมจึงอยากขอให้คุณช่วยผมเกี่ยวกับเรื่องนี้ แน่นอนว่าคุณมีสิทธิ์ปฏิเสธเพราะงานนี้มันค่อนข้างเสี่ยงและอาจจบลงโดยไม่มีรางวัลอะไรเลย"ซีโร่อธิบายพลางสังเกตุท่ามทีของหญิงสาวว่าจะตอบรับแบบไหน

[Yuurei]

'โจรงั้นหรือ' หญิงสาวค่อย ๆ ทบทวนเรื่องราวระหว่างกลุ่มโจรขนาดใหญ่ที่มีสมาชิกประมาณ 40 คนด้วยกัน กับผู้มีอำนาจคนใดคนหนึ่งที่คาดว่าจะมีเอี่ยวกับโจรพวกนี้

"ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยนะคะเนี่ย..." ยูเรย์รำพึงออกมาเบา ๆ ในขณะที่กำลังคิดถึงผลกระทบในแง่มุมต่าง ๆ ทั้งในตอนที่ทำสำเร็จหรือในตอนที่พลาดท่าล้มเหลวขึ้นมา

หลังจากใช้เวลาคิดไปสักพักแล้วนั้นร่างบางจึงกล่าวคำตอบจากการตัดสินใจของตัวเอง "ถือว่าโชคดีที่คุณซีโร่ไม่ค่อยรู้จักใครสักเท่าไหร่ เวลาพลาดท่าจะได้มีคนจดจำพวกเราไม่ได้...เช่นนั้นแล้วฉันขอร่วมด้วยคนค่ะ"

[Zero]

ชายหนุ่มยิ้มตอบอย่างพึงพอใจ เพราะถ้าหญิงสาวปฏิเสธเขาเองก็ไม่รู้จะไปขอร้องใครดีแล้วเนื่องจากนักผจญภัยแต่ละคนตามตัวยากกันเหลือเกิน
"ขอบคุณมากครับ ถ้างั้นกลางดึกให้ไปเจอกันที่บาร์แห่งนี้นะครับ"ซีโร่กล่าวพร้อมกับยื่นใบแผนที่ให้ยูเรย์

"นี่เป็นฐานที่มั่นอีกแห่งของพวกโจร ผมเลยอยากไปตรวจสอบสักหน่อย ติดก็แต่มีพวกเถื่อนๆอยู่เยอะ ชายหนุ่มรูปร่างบอบบางอย่างผมคงตกเป็นเป้าหมายของพวกเขาแน่ เลยอยากให้คุณช่วยไปเป็นไม้กัน-- เอ้ย บอดีการ์ดหน่อยนะครับ"ซีโร่เผยยิ้มที่มุมปาก เนื่องจากเอาคืนที่หญิงสาวล้อเล่นก่อนหน้านี้

"มีคำถามอะไรไหมครับ? ถ้าไม่มีผมจะได้ขอไปเตรียมตัวก่อน"ซีโร่เอ่ยถามหญิงสาว

[Sponsored content]